بررسی تأثیر عمق کاشت و تراکم کاشت بر رویش ارتفاعی، قطر یقه و درصد زنده‌مانی گونه زرد تاغ ((Haloxylon persicum

تولید نهال گیاهان بومی و غیر­بومی در نهالستان یکی از مواد اولیه برای جنگل­کاری در مناطق خشک بشمار می­رود. یکی از عوامل مؤثر و تأثیرگذار بر روی تولید نهال در نهالستان تراکم بذر و عمق کاشت می­باشد که در این ارتباط مطالعات وسیعی صورت گرفته ­است، بنابراین در این تحقیق سعی شده ­است تا تأثیر این دو عامل را بر فاکتورهای رویشی گونه زرد­تاغ بررسی نماییم. تاغ­کاریهای حسین­آباد استان قم با مساحت 3180 هکتار، در30 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان قم قرار دارد. در این طرح اثرهای دو تیمار عمق کاشت و تراکم کاشت بر روی گونه زرد­تاغ (Haloxylon persicum) مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار عمق کاشت در 4 عمق 1، 2، 3 و 4 سانتی­متر و تیمار تراکم بذر در 5 سطح 100، 200، 300، 400 و 500 عدد بذر در واحد سطح (1000 متر مربع) انتخاب شد و هر یک از تیمارها در 30 تکرار انجام شد. اولین اندازه­گیریها 1 سال پس از کاشت در سال 78 از قطر یقه (میلی­متر)، ارتفاع (سانتی­متر) و درصد زنده­مانی بذرها انجام گردید و نتایج ثبت شد. برداشت­های بعدی 2 سال پس از کاشت (1380)،3 سال پس از کاشت (1381)، 5 سال پس از کاشت (1383)، 7 سال پس از کاشت (1385) و 9 سال پس از کاشت (1387) انجام شد. نتایج مقادیر قطر یقه، ارتفاع و درصد زنده­مانی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست­آمده عمق کاشت 1 سانتی­متر مناسبترین نتایج را از نظر قطر یقه، ارتفاع و درصد زنده­مانی داشت و برای جنگل­کاری پیشنهاد می­گردد. همچنین تراکم کاشت 200 عدد بذر در واحد سطح جهت جنگل­کاری با این گونه مطلوب می­باشد.